Είχα σήμερα μία παράξενη εμπειρία και θα ήθελα να τη μοιραστώ μαζί σας...
Αφού έκλεισαν τα σχολεία είχα συγκεντρώσει κάποια λογοτεχνικά βιβλία που είχα αφημένα στη βιβλιοθήκη και σκέφτηκα ότι οι διακοπές των Χριστουγέννων είναι η κατάλληλη εποχή για να αρχίσω να τα ξεφυλλίζω ένα-ένα σιγά σιγά...
Έτσι σήμερα το πρωί έπιασα το πρώτο βιβλίο!Στην αρχή δεν μου έκανε ιδιαίτερη εντύπωση η υπόθεση όμως στην πορεία κατάλαβα ότι υπήρχαν πολλά κοινά σημεία στην ιστορία με τη ζωή μου...Η πρωταγωνίστρια είχε την ίδια ηλικία με μένα.Αντιμετώπιζε πολλά από τα προβλήματα που αντιμετωπίζω και γω και έκανες πολλές σκέψεις τις οποίες κάνω και γω κατα καιρούς...
Τελικα το βιβλίο το τελείωσα μέσα σε τρεις περίπου ώρες.Δεν είναι και κανένα τεράστιο μυθιστόρημα.Τώρα θα μου πείτε και που είναι το παράξενο;
Το παράξενο δεν είναι τοσο στις ομοιότητες που συνάντησα μέσα στις σελίδες του βιβλίου αλλά στη χρονική περίοδο που αποφάσισα να το ανοίξω.Το βιβλίο αυτό μου το είχε κάνει δώρο ο νονός μου το 2005 αν θυμάμαι καλά και μέχρι σήμερα δεν το είχα αγγίξει.Έτσι συνέπεσαν και η ηλικία της πρωταγωνίστριας και της δικής μου.Και εκτός αυτού ήταν η πλέον κατάλληλη στιγμή στη ζωή μου για να διαβάσω αυτό το βιβλίο.Είχα την κατάλληλη ψυχολογική κατάσταση.Αν ήμουν μέσα στα νεύρα ας πούμε δεν θα μπορούσα να καταλάβω τα νοήματά του και απλά θα το προσπερνούσα.
Τώρα θα μου πείτε,και με το δίκιο σας φυσικά,ότι πρέπει να είμαι μεγάλο ψώνιο αν νομίζω ότι είμαι πρωταγωνίστρια σε ένα ''θαύμα'' ή ότι έχω μεγάλη φαντασία,ή τι μπούρδες είναι αυτές...Μπορεί να είναι και έτσι...Εγώ δεν μπορώ να το γνωρίζω αυτό και ούτε θεωρώ ότι έχω κάτι το ξεχωριστό για να έχω την τιμή να ζήσω ένα θαύμα,όμως οι όλες συμπτώσεις μου φάνηκαν πολύ τρελές για να είναι τυχαίες και η ζωή μου έχει μάθει ότι όλα γίνονται για κάποιο λόγο και τίποτα τυχαία...
Μπορεί να είναι απλές,τρελές,φανταστικές συμπτώσεις...Μπορεί και όχι...Ότι και να είναι εγώ ξέρω ότι με βοήθησε πολύ και παραπέρα δεν το ψάχνω...Αφήστε που δε νομίζω ότι χρειάζεται κιόλας....
Αφού έκλεισαν τα σχολεία είχα συγκεντρώσει κάποια λογοτεχνικά βιβλία που είχα αφημένα στη βιβλιοθήκη και σκέφτηκα ότι οι διακοπές των Χριστουγέννων είναι η κατάλληλη εποχή για να αρχίσω να τα ξεφυλλίζω ένα-ένα σιγά σιγά...
Έτσι σήμερα το πρωί έπιασα το πρώτο βιβλίο!Στην αρχή δεν μου έκανε ιδιαίτερη εντύπωση η υπόθεση όμως στην πορεία κατάλαβα ότι υπήρχαν πολλά κοινά σημεία στην ιστορία με τη ζωή μου...Η πρωταγωνίστρια είχε την ίδια ηλικία με μένα.Αντιμετώπιζε πολλά από τα προβλήματα που αντιμετωπίζω και γω και έκανες πολλές σκέψεις τις οποίες κάνω και γω κατα καιρούς...
Τελικα το βιβλίο το τελείωσα μέσα σε τρεις περίπου ώρες.Δεν είναι και κανένα τεράστιο μυθιστόρημα.Τώρα θα μου πείτε και που είναι το παράξενο;
Το παράξενο δεν είναι τοσο στις ομοιότητες που συνάντησα μέσα στις σελίδες του βιβλίου αλλά στη χρονική περίοδο που αποφάσισα να το ανοίξω.Το βιβλίο αυτό μου το είχε κάνει δώρο ο νονός μου το 2005 αν θυμάμαι καλά και μέχρι σήμερα δεν το είχα αγγίξει.Έτσι συνέπεσαν και η ηλικία της πρωταγωνίστριας και της δικής μου.Και εκτός αυτού ήταν η πλέον κατάλληλη στιγμή στη ζωή μου για να διαβάσω αυτό το βιβλίο.Είχα την κατάλληλη ψυχολογική κατάσταση.Αν ήμουν μέσα στα νεύρα ας πούμε δεν θα μπορούσα να καταλάβω τα νοήματά του και απλά θα το προσπερνούσα.
Τώρα θα μου πείτε,και με το δίκιο σας φυσικά,ότι πρέπει να είμαι μεγάλο ψώνιο αν νομίζω ότι είμαι πρωταγωνίστρια σε ένα ''θαύμα'' ή ότι έχω μεγάλη φαντασία,ή τι μπούρδες είναι αυτές...Μπορεί να είναι και έτσι...Εγώ δεν μπορώ να το γνωρίζω αυτό και ούτε θεωρώ ότι έχω κάτι το ξεχωριστό για να έχω την τιμή να ζήσω ένα θαύμα,όμως οι όλες συμπτώσεις μου φάνηκαν πολύ τρελές για να είναι τυχαίες και η ζωή μου έχει μάθει ότι όλα γίνονται για κάποιο λόγο και τίποτα τυχαία...
Μπορεί να είναι απλές,τρελές,φανταστικές συμπτώσεις...Μπορεί και όχι...Ότι και να είναι εγώ ξέρω ότι με βοήθησε πολύ και παραπέρα δεν το ψάχνω...Αφήστε που δε νομίζω ότι χρειάζεται κιόλας....
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου