Περιμένωντας τον ένα και μοναδικό

Υπάρχουν κοπέλες που αν και τους δώθηκαν ευκαιρίες για μία σχέση, παρόλα αυτά δεν υπέκυψαν αλλά περίμεναν. Περίμεναν τον ένα και μοναδικό! Αυτόν που θα τις φιλούσε και δεν θα ήταν ένα απλό φιλί αλλά γι'αυτό το φιλί θα έδιναν τα πάντα! Που θα τις αγκάλιαζε και μέσα σ'αυτή την αγκαλιά μέσα θα μπορούσαν να μείνουν μέρες ολόκληρες! Που θα τις χάιδευε και στο χάδι του αυτό θα έλιωναν! Που θα τις έπιανε από το χέρι και αισθάνονταν μοναδικές! Που η προοπτική του να ''προχωρήσουν'' στη σχέση τους δεν θα ήταν κάτι που τους το ζητούσαν ως κάτι απαραίτητο αλλά ως ολοκλήρωση της αγάπης τους! Αυτό πολλοί το θεωρούν ουτοπία! Ίσως και να είναι. Ποιος ξέρει... Μπορεί όλα αυτά να είναι παραμύθια για μεγάλα κορίτσια. Μπορεί όμως να μην υπάρχουν δράκοι και βασιλιάδες αλλά σίγουρα υπάρχει ο πρίγκιπας! Και τον περιμένουν! Δεν διστάζουν να τον περιμένουν... Αυτά τα κορίτσια άλλοι τα θεωρούν ιδιαίτερα ευαίσθητα, ρομαντικά! Δεν παύουν όμως να υπάρχουν και να ελπίζουν... Και που ξέρεις... Μπορεί και συ κάποια στιγμή να βρεις το δικό σου πριγκιπα!

Πλήγωσε για να μην πληγωθείς

Αυτό έχω καταλάβει εδώ και κάποια χρόνια που έχω αρχίσει να σκέφτομαι διαφορετικά. Πλήγωσε για να μην πληγωθείς! Γιατί αν πληγώσεις πρώτος έχεις το πάνω χέρι, είσαι ο σκληρός της υπόθεσης, αυτός που δεν τον νοιάζει τίποτα και δεν τον αγγίζει τίποτα. Οι συνθήκες της ζωής είναι τέτοιες που μας έχουν έτσι που να κοιτάμε πρώτα το δικό μας καλό και μετά των γύρω μας αλλά και σε περίπτωση που δεν ενδιαφερθούμε για τους γύρω μας δεν πειράζει μωρέ! Το τομάρι μας να είναι καλά κι όλα τα άλλα...! Κι όμως αυτή η άποψη είναι λογική! Όπως επίσης είναι λογική και η ακριβώς αντίθετη που λέει πρώτα ο διπλανός μας και μετά ο εαυτός μας! Για λίγους βέβαια είναι λογική αυτή η άποψη. Κι έτσι πληγώνουμε πιο εύκολα παρά πληγωνόμαστε! Αυτό φυσικά είναι καλό! Δεν το συζητάμε... Είναι όμως καλό για όλους? Γιατί παέι στα καμμάτια εμείς τώρα πια δεν πληγωνόμαστε εύκολα, οι άνθρωποι όμως που μένουν πίσω μας πληγωμένοι από εμάς? Τι γίνεται με αυτούς τους ανθρώπους που μπορεί να είναι οι φίλοι μας, οι γονείς μας, ο/η κολλητό/ή μας? Τότε πάμε παρακάτω... Και έτσι γίνεται! Αφήνουμε πίσω μας σπασμένα κομμάτια αδιαφορώντας για τους γύρω μας. Έχουμε θωρακιστεί στο γυάλινο κλουβί μας προστατευμένοι από εξωτερικούς παράγοντες παρασέρνοντας όμως στο πέρασμά μας αυτούς που δεν κατάφεραν ή που δεν ήθελαν να δημιουργήσουν τέτοια κλουβιά στους εαυτούς τους. Αυτούς που ήθελαν να ασθάνονται τα πάντα, άσχημα και καλά! Αυτούς που τους θεωρούμε ηλίθιους ή θύματα, όταν στην ουσια εμείς είμαστε τα θύματα! Θύματα του κλουβιού που δημιουργήσαμε! Ενός κλουβιού που σιγά σιγά με τα χρόνια θα μας πνίξει και όσο κι αν δεν το θέλουμε κάποια στιγμή θα γίνουμε ένα με αυτό! Θα σκληρύνει η ψυχή μας μη μπορώντας να μας βοηθήσει κανείς γιατί το κακό ξεκινάει από εμάς τους ίδιους!

Τι είναι επιτέλους η ηθική?

Από μικροί που ήμασταν μας μάθαιναν(ιδιαίτερα εμας τα κορίτσια) να μην δίνουμε δικαιώματα στα αγόρια, να μην αφήνουμε τον κοινωνικό περίγυρο να μας βγάλει το όνομα όπως λένε οι παλιοί, να μην ανοίγουμε τα πόδια στον πρώτο τυχόντα και γενικότερα να είμαστε ηθικές! Τι είναι όμως ηθική? Αυτό ποτέ κανείς δεν μας το εξήγησε. Είναι ανηθικότητα να φοράμε έξαλα ρούχα αλλά ηθική το να προδίδουμε τους φίλους μας ας πούμε? Έχω γνωρίσει  κοπέλες και έχω πολλές φίλες που ντύνονται πιο προκλητικά και όμως αν καθήσει κάποιος να μιλήσει μαζί τους θα καταλάβει ότι ένα πράγμα που δεν είναι σίγουρα είναι ανήθικες. Και από που προέρχονται όλες αυτές οι ιδέες ήθελα να ξερα... Το σίγουρο είναι πως ότι προκαλεί ο κόσμος το φοβάται κι έτσι το ονομάζει ανήθικο! Γιατί όμως είναι υποχρεωμένα τα κορίτσια να το αντιμετωπίζουν αυτό? ΄Ολοι μιλάνε για ίσα δικαιώματα όμως τη νεαρή κοπέλα που ''πηγαίνει'' με τον παππού την δείχνουν με το δάχτυλο και την ονομάζουν τσούλα, ενώ αντίστοιχα τον ζιγγολό που τα παίρνει από τη γιαγιά τον λένε μάγκα! Αυτός δηλαδή δεν είναι ανήθικος? Που στο κάτω κάτω κάνει ακριβώς το ίδιο πράγμα! Γιατί τον άνδρα που αλλάζει τις γυναίκες τη μία μετά την άλλη τον έχουν ως πρότυπο και τη γυναίκα που θέλει να αυτοδιαθέσει το κορμί της με τον ίδιο τρόπο την λένε ανήθικη? Ξέρω πως αυτές οι απορίες ποτέ δεν θα λυθούν, όπως επίσης ξέρω ότι καταστάσεις σαν κι αυτή δεν αλλάζουν...

Ζ.Α.Γ.

Ζήσε-Αγάπα-Γέλα!!!Και άντε και τα έκανες αυτά τα τρία και τα έχεις πετύχει στον έπακρον σου λέω εγώ τότε τι?Γιατί πράγμα παλέψεις μετά?Αλλά από την άλλη πώς να καταφέρεις να ζεις με όλη την ψυχή σου,να αγαπάς κάποιον που σ'αγαπάει εξίσου και να είσαι και ευτυχισμένος!!!Παιδιά μεταξύ μας τώρα...αυτά τα πράγματα δεν γίνονται!!!Αλλά αυτόδεν σημαίνει ότι δεν αξίζει να προσπαθείς γι'αυτά ετσι...Αν δεν έχει νόημα να προσπαθήσεις για την αγάπη τότε για τι πράγμα να προσπαθήσεις?Για έναν καλό βαθμό?Για μία αύξηση στη δουλεία?Και τι μ'αυτό?Αυτά φέρνουν την ευτυχία?Όχι φυσικα...Απλά μας κάνουν να ξεχνιόμαστε αλλά να ξεχάμε και το στόχο μας: τη ζηώ-την αγάπη-τη χαρα!!!