Αν ήξερα πως σε 15 μέρες θα πέθαινα...

Αν ήξερα πως σε 15 μέρες θα πέθαινα θα έκανα όποια τρέλα θα μπορούσα να φανταστώ.Θα δοκίμαζα να καπνίσω,θα δοκίμαζα ναρκωτικά,θα πήγαινα να κοιμηθώ ένα βράδυ δίπλα στη θάλασσα και ένα βράδυ στο δάσος,θα έκανα extream sports,θα ανέβαινα σε μηχανή πολλών κυβικών και όπου με έβγαζε...Θα ζητούσα συγνώμη από όλους τους ανθρώπους γύρω μου για τις φορές που τους πλήγωσα ή τους στενοχώρησα.Θα έλεγα στους ακόμα πιο δικούς μου ανθρώπους ότι τους αγαπώ χωρίς να φοβάμαι αν θα το εκμεταλλευτούν και το θεωρήσουν αδυναμία.Στο κάτω κάτω τι σημασία θα είχε πια(;).Θα καθόμουν και θα σκεφτόμουν τι λάθη έκανα στη ζωή μου και τι σωστά.Θα θυμόμουν αστείες καταστάσεις και θα γελούσα με την καρδιά μου με τις γκάφες μου.Θα τακτοποιούσα το δωμάτιό μου,για να μην αφήσω τίποτα άσχημο να με θυμίζει.Θα ετοίμαζα ένα πολύ νόστιμο γεύμα για την οικογένειά μου.Θα τους ζητούσα συγνώμη για όλες τις ταλαιπωρίες που τους προκάλεσα.Θα έπαιρνα την αγάπη μου και θα πηγαίναμε στη θάλασσα βόλτα,στο βουνό για πεζοπορία,στα μπουζούκια για να το καψουμε.Μετά θα πηγαίναμε κάπου ήρεμα και ερημικά και θα τον είχα όλη την ώρα στην αγκαλιά μου χωρίς να τον αφήσω ούτε λεπτό.Θα τον χάιδευα,θα τον γαργαλούσα,θα του έλεγα ανέκδοτα και θα έκανα ηλίθιες γκριμάτσες για να τον δω ακόμα μια φορά να χαμογελάει και να ξεκαρδίζεται στα γέλια όπως μόνο αυτός μπορεί.Θα κοιτούσαμε μαζί το φεγγάρι και θα του τραγουδούσα.Θα του έλεγα ότι τον αγαπάω και πως ακόμα κι αν κάποια στιγμή αναγκαστούμε να χωρίσουμε εγώ ακόμα θα τον αγαπούσα και θα τον πρόσεχα όπου κι αν ήμουν.Θα κοιμόνουν στην αγκαλιά του με νανούρισμα τον χτύπο της καρδιάς του.Δεν θα του έλεγα ότι πρόκειται να πεθάνω για να μην τον στενοχωρήσω.Θα του έλεγα όλα όσα δεν του είχα πει φοβούμενη την αντίδρασή του.Θα τον άφηνα να κοιμηθεί στην αγκαλιά μου και θα ξαγρυπνούσα για να δω την ήρεμη μορφή του μην μπορώντας να τον χορτάσω.Θα του ετοίμαζα πλουσιοπάροχο πρωινό και ένα υπέροχο μεσημεριανό.Θα του έγραφα ένα γράμμα που θα το έβρισκε ''μετά'' και θα του εξηγούσα γιατί τα έκανα όλα αυτά.Θα έγραφα γράμματα και στους γονείς μου,στους φίλους μου και θα τους έλεγα πως όπου κι αν θα είμαι από και πέρα ''πάνω'' ή ''κάτω'' θα έκανα τα πάντα για να είναι ευτυχισμένοι.Θα κοιτούσα όλες τις φωτογραφίες που απεικόνιζαν στιγμές της ζωής μου.Θα διάλεγα τις πιο όμορφες και τις πιο αντιπροσωπευτικές από όλη τη ζωή μου με τα πρόσωπα και τα μέρη που αγάπησα και θα πήγαινα να εξομολογήθώ.Έπειτα θα έπαιρνα αυτές τις φωτογραφίες και θα τις κρατούσα σφιχτά στο στήθος μου.Θα έβγαινα στη φύση μακρυά από την πόλη και τη βαβούρα της και θα ούρλιαζα οτιδήποτε μου ερχόταν στο μυαλό με όλη μου τη δύναμη,χωρίς να με νοιάζει τίποτα πια.Τέλος,θα φώναζα τα ονόματα όλων αυτών που αγαπούσα πιο πολύ στη ζωή μου και θα κοιτούσα τον ουρανό.Εκεί θα ήθελα να με βρει το τέλος...